ΚΛΗΘΗΚΕ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ

Αφού εξέτασαν τα σημάδια του σώματος του πρίγκιπα, κατέληξαν στο συμπέρασμα: "Ο πρίγκιπας έχει δύο πιθανότητες. Θα γίνει ένας μεγάλος εγκόσμιος ηγέτης ή ένας μεγάλος θρησκευτικός ηγέτης που θα κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο". Θα γινόταν θρησκευτικός ηγέτης, άγιος άνθρωπος (saddhu), αν έβλεπε ανθρώπους σε τέσσερις διαφορετικές καταστάσεις: ηλικιωμένους, άρρωστους, νεκρούς και saddhu.

Ο βασιλιάς αποφάσισε να χτίσει ψηλούς τοίχους γύρω από το κάστρο του, έτσι ώστε το αγόρι να μην μπορεί να αντιμετωπίσει τον πραγματικό κόσμο. προσπάθησε να διασκεδάσει τον Σιντάρτα με κάθε δυνατό μέσο. Τα κατοικίδια αποκτήθηκαν για το κάστρο  στον μικρό Σιντάρχα. Ήταν βαθιά δεμένος με το άλογό του  Kanthakaan. Καθώς ο πρίγκιπας μεγάλωσε σε νεαρό άνδρα, το κάστρο γιόρτασε μια διασκεδαστική γιορτή. Ο πατέρας έχτισε διάφορα Ανάκτορα για τον γιο του για χειμώνα και καλοκαίρι. Για σύζυγό του επιλέχθηκε η όμορφη ξαδέρφη του Σιντάρθα, η πριγκίπισσα Γιασοντάρα

Ωστόσο, παρά αυτή τη διασκεδαστική και άνετη ζωή, η Siddhartha δεν ήταν χαρούμενη, βαριόταν μέσα στα ασφαλή τείχη. Ζήτησε από τον προσωπικό του υπηρέτη Channel να τον πάει στην πόλη. Η συνάντηση με τους προγνωστικούς αναπόφευκτα έγινε

​

​

​

​

ΤΕΣΣΕΡΑ  ΣΗΜΑΔΙΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ

​

Τις άμαξες του πρίγκιπα τις έσερναν υπέροχα λευκά άλογα. Όταν ο Σιντάρθα είδε τον άρρωστο να κάθεται στο έδαφος, θαύμασε τον υπηρέτη του που έμελλε να υποφέρει από έναν άντρα που κοιτούσε. Ο υπηρέτης εξήγησε το παράξενο θέαμα: «Εδώ είναι ένας άρρωστος, όχι ένας ξένος».  Ο Σιντάρθα ρώτησε αν η αρρώστια ήταν πολύ συχνή, στην οποία ο υπηρέτης απάντησε ότι ήταν. «Μα δεν νομίζω ότι μπορώ να αρρωστήσω;» ρώτησε ο Σιντάρτα. «Ναι μπορείς κι εσύ», απάντησε η Channa.

Οι ίδιες ερωτήσεις επαναλήφθηκαν για τους ηλικιωμένους και τους νεκρούς. Ο Σιντάρχα σοκαρίστηκε βλέποντας τώρα, για πρώτη φορά στη ζωή του, να υποφέρει στα πρόσωπα των ανδρών. Ο κόσμος ήταν έτσι γεμάτος από βάσανα από τα οποία ο πατέρας του ήθελε να γλιτώσει.

Όταν συνάντησαν το τέταρτο ζώδιο: τον άγιο άνθρωπο / saddhu, ο Siddhartha είδε βαθιά γαλήνη από αυτόν, παρόλο που βρισκόταν στη μέση του πόνου.

​

Ο Σιντάρτα επέστρεψε στο κάστρο, αλλά συνειδητοποίησε ότι δεν μπορούσε να φτάσει εκεί για να καταλάβει γιατί υπήρχαν τόσα βάσανα στον πραγματικό κόσμο. Όταν αποφάσισε να φύγει, του είπαν ότι είχε γίνει πατέρας ενός μικρού αγοριού. Ούτε αυτό τον έκανε να ανακαλέσει την απόφασή του να αποχωρήσει. «Αν μπορώ να καταλάβω από πού προέρχονται τα βάσανα του κόσμου, το βρίσκω πολύ πιο ωφέλιμο για τον πατέρα μου, τον γιο μου και ολόκληρο τον κόσμο». Μόνο με την ανακάλυψη της αιτίας του πόνου μπορεί να εξαλειφθεί. Ακριβώς όπως ο γιατρός σας θα πρέπει να καθορίσει την αιτία της ασθένειάς σας, μόνο τότε μπορεί να θεραπευτεί

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Ο Σιντάρτα ζήτησε από τον Κανάλι να ιππεύσει το αγαπημένο του άλογο για το ταξίδι στην Κανθάγκα. Ήθελε να βρει τα saddhas στα χέρια του και να τους ζητήσει καθοδήγηση σχετικά με το πώς μπορεί να αφαιρεθεί ο πόνος από τον κόσμο από τον οποίο προέρχονται τα βάσανα. Ήθελε μακριά από το κάστρο, όπου κανείς δεν μπορούσε να τον γνωρίσει πια. Όταν ήταν αρκετά μακριά

Ο Σιντάρτα έκοψε τα μαλλιά του υπέροχου πρίγκιπα με μια κίνηση του σπαθιού του, έδωσε την πλεξούδα του και τα ωραία του ρούχα στη Μάγχη, που θα ήθελε να ακολουθήσει τον κύριό του ακόμα μπροστά. Ο Σιντάρτα δεν έδωσε άδεια. Όταν έφτασε η στιγμή του χωρισμού, το αγαπημένο του άλογο κατάλαβε και ένιωσε τη θλίψη της κατάστασης. Τότε λέγεται ότι η Kanthaka έβαλε δάκρυα.

Ο Σιντάρτα γύρισε και τους άφησε για να επιστρέψουν στο κάστρο. Ο ίδιος ξεκίνησε να αναζητά saddhas από τους οποίους θα μπορούσε να ζητήσει συμβουλές για τις ερωτήσεις του.

​

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΣΚΕΤ

​

Ο Siddhartha βρήκε το saddhut στο δάσος. Αυτοί οι άντρες πίστευαν ότι θα έφταναν στην κατάσταση της ολοσυνείδητης φώτισης, του ασκητισμού  με την τεχνική της εγκατάλειψης όλων των αισθητηριακών απολαύσεων. Δεν έφαγαν,  έπινε και δεν κοιμήθηκε σωστά. Βασάνιζαν ακόμη και το σώμα τους με διάφορες μεθόδους.

Ο Σιντάρτα ακολούθησε τη συμβουλή τους για αρκετά χρόνια, αλλά δεν βρήκε τρόπο να διαφωτιστεί. Έχασε βάρος σκελετικά και ήταν έτοιμος να πεθάνει. Τώρα συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν αυτός ο τρόπος του, οπότε δεν μπορούσε να βρει μια κατάσταση καθολικής συνείδησης, δεν μπορούσε να λύσει το μυστήριο του πόνου. Άφησε το saddhut.

​

ΣΚΕΦΤΟΜΕΝΟΣ ΒΟΥΔΑΚΟΣ

​

Ο Σιντάρτα αποφάσισε να κάνει ένα πείραμα για να δει αν ήταν σωστή η εγκατάλειψη της ασκητικής ζωής του. Πήγε στην όχθη του ποταμού, έφαγε ένα γεύμα από μια κοπέλα του βοσκού, έπλυνε το φλιτζάνι και το άφησε να κυλήσει στο ρέμα. Αν το κύπελλο γύριζε ανάντη, η λύση του θα ήταν σωστή. Το φλιτζάνι πέταξε κατευθείαν προς τις δίνες του αντίθετου ρεύματος. Η λύση ήταν σωστή.

​

Ο Σιντάρτα κάθισε κάτω από ένα δέντρο μπόντι, στο σημερινό Μποντ Γκάγια, σε μια στοχαστική θέση και κοίταξε ανατολικά. Σύμφωνα με κάποιες περιγραφές  πέρασε επτά ημέρες σε αυτή τη διαρκώς βαθύτερη κατάσταση έκστασης, όπου το μυαλό του αντιμετώπιζε πειρασμούς παρόμοιους με αυτούς που λέγεται ότι ήταν ο Ιησούς στην έρημο. Έφτασε σε μια κατάσταση παγκόσμιας συνείδησης, φωτίστηκε, έγινε Βούδας. Ήξερε ότι δεν χρειαζόταν πια να ξαναγεννηθεί σε αυτόν τον κόσμο.Ήταν 35 ετών και ήξερε πού ήταν τα βάσανα του κόσμου και πώς θα μπορούσε να αφαιρεθεί.

Ο Βούδας είχε συνειδητοποιήσει ότι κανένα άκρο στην ανθρώπινη ζωή δεν ήταν καλό για αυτόν: είχε βιώσει ακραία πλούτο ως πρίγκιπας και ακραία φτώχεια ως ερημίτης, ασκητισμό και ζώντας σε απολαύσεις. Μεσαίο  και το μέτρο ήταν, σύμφωνα με τη νέα του αντίληψη, το καλύτερο.

​

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

​

Ξεκίνησε να διαδώσει αυτές τις νέες ανακαλύψεις. Οι πρώτοι του μαθητές ήταν οι πέντε φίλοι του ερημίτες. Κι αυτοί απαρνήθηκαν τον ασκητισμό και προσχώρησαν στον Βούδα. Τους έκανε το πρώτο του κήρυγμα διδασκαλίας στο Deer Park στο Saranath έξω από τον Varanas, το οποίο έχει ονομαστεί «ο τροχός της μάθησης». Γεννήθηκε η πρώτη βουδιστική μοναστική κοινότητα, η σάνγκα.

Ο Βούδας περιόδευσε σε όλη την Ινδία για να διδάξει και ο αριθμός εκείνων που εντάχθηκαν στη σάνγκα αυξήθηκε. Γυναίκες έγιναν επίσης δεκτές ως μέλη της σάνγκα, γιατί ο Βούδας αναγνώρισε ότι και αυτές μπορούσαν να φτάσουν τη φώτιση όταν διδάσκονταν. Το διδακτικό του έργο διήρκεσε περίπου 45 χρόνια

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΗ ΝΙΡΒΑΝΑ

​

Όταν ήταν πάνω από ογδόντα χρονών,  ένιωσε να τελειώνουν οι δυνάμεις του. Τότε ζήτησε από τους μαθητές του να έρθουν. Τα τελευταία λόγια του Βούδα ήταν: «Αυτός που έχει πάρει μορφή πρέπει να διασκορπιστεί ξανά.

  -Ελεύστε με ειλικρίνεια (για να επιτύχετε την τελειότητα).  

Ο Βούδας μετακόμισε στη νιρβάνα.

Οι μαθητές έκαψαν το σώμα του και χώρισαν τη στάχτη σε οκτώ μέρη, τα οποία φυλάσσονται σε κτίρια που χτίστηκαν για αυτούς.  σε κτίρια, στούπες ή παγόδες. Δυστυχώς, κανένα από αυτά τα αρχικά κτίρια δεν έχει σωθεί.